Gujana Francuska - skrawek Francji w Ameryce Południowej, jakże słynny region-departament, dawniej za sprawą Wyspy Diabelskiej (Île du Diable), opisywanej w literaturze i znanej z filmów, kolonii karnej, a obecnie sławny, dzięki kosmodromowi i centrum lotów kosmicznych Kourou-Ariane.
Stolica Gujany, Cayenne, to najbardziej zaludnione francuskojęzyczne miasto Ameryki Południowej.
I jeszcze w temacie, Antkowie „foty statkowe”
Warto przy okazji przypomnieć, że dzięki Gujanie, najdłuższą granicą lądową Francji, jest granica z Brazylią!
Gujana graniczy z Brazylią na długości 730 km i Surinamem na długości 520 km 20 , co czyni Brazylię krajem o największej granicy lądowej z Francją (Surinam na szóstym miejscu). Rozciągający się na długości ponad 86 504 km 2 , jest drugim co do wielkości regionem we Francji po Nowej Akwitanii.
Gujana Francuska (fr. Guyane) – francuskie terytorium zależne o statusie departamentu zamorskiego, położone w północno-wschodniej części Ameryki Południowej, nad Oceanem Atlantyckim, graniczące na zachodzie z Surinamem, a na południu i południowym wschodzie z Brazylią. Gujana Francuska, jako integralna część Francji, należy do Unii Europejskiej.
Rząd francuski jest reprezentowany przez mianowanego prefekta. Mieszkańcy wybierają na 6-letnie kadencje członków organów samorządu lokalnego: Rady Generalnej i Rady Regionalnej. Terytorium deleguje dwóch przedstawicieli do francuskiego Zgromadzenia Narodowego i jednego do Senatu.
Gujana jest największym departamentem zamorskim Francji. Sprawa niepodległości departamentu jest znacznie utrudniona od czasu wybudowania na jej terytorium kosmodromu Kourou, z którego wystrzeliwane są rakiety Ariane. Kosmodrom został zlokalizowany w Gujanie z powodu małego zaludnienia i bliskości równika, a w związku z faktem, że Francja nie ma alternatywnej lokalizacji dla kosmodromu, terytorium to posiada dla niej strategiczną wartość.
Podstawą gospodarki jest rolnictwo, górnictwo i leśnictwo. Ważną rolę odgrywa pomoc finansowa Francji oraz zyski z obsługi kosmodromu francusko-europejskiego.
Od 1968 inwestycje związane z francuskim kosmodromem i centrum lotów kosmicznych Kourou-Ariane.
Uprawia się ryż, trzcinę cukrową, kukurydzę, banany, maniok, bataty. Niewielka hodowla bydła i trzody chlewnej.
Wydobycie złota, tantalitu, kaolinu i boksytów (bogate złoża – zasoby 40–50 mln t). Eksploatacja lasów (głównie drewno).
Przemysł cukrowniczy i drzewny, ponadto destylacja rumu.
Rozwinięte rybołówstwo (65% połowów stanowią krewetki – 1990).
Ważnym źródłem dochodów jest także turystyka (164 tys. osób z zagranicy – 1990).
Waluta obowiązująca to euro (€).
W Gujanie panuje wilgotny klimat równikowy ; średnia temperatura wynosi 25,5 °C . Według danych Météo France roczne opady w Kajenie wyniosły średnio 2816 mm w latach 1981–2010.
W Cayenne pora deszczowa trwa od grudnia do lipca, a przez resztę roku jest sucho. Opady zaczynają spadać w lipcu (155 mm ), najniższe miesiące to wrzesień i październik, zwane „miesiącami suchymi” (średnio odpowiednio 39 i 51 mm ), następnie wzrastają od listopada (105 mm ). Najbardziej mokrym miesiącem jest maj, ze średnią ilością opadów sięgającą 518 mm 24 .
Sieć komunikacyjna jest słabo rozwinięta. Transport głównie samochodowy i rzeczny. Głównym portem lotniczym jest Port lotniczy Kajenna-Rochambeu obsługujący połączenia krajowe i zagraniczne głównie z Francją (Paris-Orly) i Brazylią.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentować każdy może, nigdy tego nie wymaże!