Departament Territoire de Belfort - malutka terytorialnie, ale bardzo gęsto zaludniona(229,3 mieszkańców/km kw.) jednostka administracyjna utworzona dopiero w 1922 r.
Jako, że leży we francuskojęzcznej części Alzacji, po klęsce 1871 roku, ostała się przy Francji.
Terytorium Belfort powstało w 1871 roku na mocy traktatu frankfurckiego , który zakończył wojnę 1870-1871 . Nazywano ją wówczas „ocalałą dzielnicą Haut-Rhin”. Alzacja i Lotaryngia charakteryzowały się tym, że były dwoma regionami dwujęzycznymi , a ich likwidację zorganizowano według kryteriów językowych. W ten sposób Cesarstwo Niemieckie zyskało na mocy tego traktatu największą część Alzacji i jedną czwartą Lotaryngii. Skrajny południowy zachód od Haut-Rhin , wokół Belfort , pozostawiono Francji i w ten sposób oddzielono od reszty Alzacji. Głównym powodem jest to, że ludność wokół Belfort była w przeważającej mierze francuskojęzyczna (podczas gdy reszta Alzacji była głównie niemieckojęzyczna , a głównym dialektem alzackim był jeden z języków germańskich ). Nie było to jednak kryterium absolutne, gdyż zarówno w Belfort, jak i w pozostałej części Alzacji znajdowała się ludność francuskojęzyczna i niemieckojęzyczna, różnił się jedynie ich odsetek.
Dział prezentuje różnorodność krajobrazów ukształtowanych pod wpływem wpływów historycznych i geologicznych, w szczególności Ballon d'Alsace , masyw Wogezów i jezioro Malsaucy . „Szlak kwiecistych wiosek” 21 przebiega trasą starożytnej rzymskiej drogi , która wiła się przez region podwogezów. Południe Terytorium, bogate w stawy i rzeki, oferuje jedne z najpiękniejszych punktów widokowych w regionie. Z płaskowyżu Croix panorama rozciąga się od Monts d'Ajoie w Szwajcarii po Jurę , przechodząc przez Schwarzwald , równinę Alzacji i Wogezy.
Setki kilometrów oznakowanych szlaków przecinających departament i pozwalają odkryć krajobrazy, faunę i florę, ale także historię za pomocą tras tematycznych: fortyfikacje, terminale, kopalnie, kanały, zamki, kościoły... Ścieżka Ścieżka holownicza kanałem Haute-Saône można dotrzeć z Essert do Montbéliard pieszo, konno lub na rowerze.
Co roku jesienią Trans-Territoire 22 przyciąga kilka tysięcy miłośników rowerów górskich .
