Departament Pireneje Wschodnie - leżąca nad Morzem Śródziemnym kraina z której najkrótsza droga prowadzi do hiszpańskiej tandety, czyli Costa Brava, leżącej we wciąż zbuntowanej i lewackiej Katalonii.
Jednak spektakularnych atrakcji tutaj mało, a turystyka rozwinęła się dopiero na początku lat 70 ubiegłego wieku.
Ba, tak naprawdę to ów, był drzewiej częścią Katalonii zwanej Katalonią Północną, a mieszkańcy to w dużej części Katalończycy.
Terytorium departamentu zasadniczo odpowiada historycznej prowincji Roussillon, której większą część stanowi Katalonia Północna. Obszar departamentu należał początkowo do Katalonii, do Francji został w większości przyłączony dopiero w XVII–XVIII wieku. Z tego powodu znaczna część jego mieszkańców to Katalończycy.
Katalończycy nadają Pirenejom Wschodnim nazwę Północnej Katalonii (lub Północnej Katalonii), a nawet Francuskiej Katalonii. Ten pierwszy termin został ukuty w 1930 roku przez Alphonse'a Miasa, katalońskiego aktywistę i założyciela ruchu czasopism Nostra Terra, który chciał przypomnieć historyczne i kulturowe związki tego regionu z resztą terytoriów Katalonii. Wybór nazw Północna Katalonia, Północna Katalonia, Roussillon lub Pireneje Wschodnie w mniejszym lub większym stopniu odzwierciedla przywiązanie do katalońskiej tożsamości
Departament Pireneje Wschodnie jest częścią regionu Oksytania. Granice graniczą z Morzem Śródziemnym na wschodzie, Hiszpanią (Katalonia, prowincja Girona) na południu, departamentem Aude na północy, Andorą i departamentem Ariège na zachodzie.
Jest to jeden z niewielu francuskich departamentów (obok Alpes-Maritimes, Pyrénées-Atlantiques, Aude i Korsyki), który pozwala swoim mieszkańcom i turystom cieszyć się zarówno górami, jak i morzem.
Gospodarka departamentu tradycyjnie opiera się na rolnictwie, zdominowanym przez sadownictwo (liczne sady brzoskwiniowe, morelowe i wiśniowe), ogrodnictwo towarowe (w szczególności sałatki, karczochy) i uprawę winorośli. Na tym polu Pireneje Wschodnie wyróżniają się dużą produkcją VDN (naturalnych win słodkich), z czterema prestiżowymi apelacjami: Banyuls, Maury, Rivesaltes, Muscat de Rivesaltes, nie wspominając o Byrrh, wytwarzanych w piwnicach Thuir. Produkuje się również wiele wytrawnych win AOC, zwłaszcza czerwonych, z których apelacja Collioure jest prawdopodobnie najbardziej znana.
Turystyka w Pirenejach Wschodnich bardzo się rozwinęła od lat 70. Z jednej strony bliskość Pirenejów do wielu szlaków turystycznych i ośrodków narciarskich, a z drugiej do Morza Śródziemnego. Linia brzegowa departamentu podzielona jest na 2 części:
W południowo-wschodniej części departamentu skaliste Côte Vermeille przyciąga wielu turystów miastami Port-Vendres, Collioure, Banyuls-sur-Mer i Cerbère. Są to typowe miasta z wąskimi, kwiecistymi i kolorowymi uliczkami. Winorośl uprawiana jest na tarasach na zboczach Pirenejów opadających w kierunku morza.
W północno-wschodniej części departamentu znajduje się piaszczyste wybrzeże Katalonii z nadmorskimi kurortami, takimi jak Canet-en-Roussillon, Argelès-sur-Mer, Saint-Cyprien, Le Barcarès, w których znajduje się wiele kempingów (164 w 2016 r.) oraz wiele hoteli, przyciąganych długimi piaszczystymi plażami. Turystyka oznacza atrakcje turystyczne, a do tego departament jest dobrze wyposażony; Rzeczywiście, znajduje się tu wiele atrakcji do wspinaczki po drzewach w górach, canyoningu (naturalnego i sztucznego), a także największy tor kartingowy w Europie: Circuit du Roussillon.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentować każdy może, nigdy tego nie wymaże!