Kraj Loary - skrwawiony ofiarą katolików, którzy zbuntowali się przeciw terrorowi oprawców Rewolucji 1789 r. Francuzi chlubiący się "osiągnięciami Dnia Bastylii" nie są skorzy do eksponowania krwawej łaźni Wandeii.
Region we Francji, w regionie położonym w zachodniej Francji, w skład departamentów Loire-Atlantique, Maine-et-Loire, Mayenne, Sarthe i Vendée. Prefekturą regionu jest Nantes.
Od zachodu graniczy z Zatoką Biskajską (Ocean Atlantycki), od północy graniczy z regionami Bretanii i Normandii, od wschodu z Doliną Loary, z którą dzieli naturalny region Doliny Loary, a od południa z Nową Akwitanią.
Region zawdzięcza swoją nazwę głównej rzece, która przez niego przepływa: Loarze.
W regionie znajdują się główne zamki nad Loarą: Château de Montsoreau, jedyny zamek w Loarze zbudowany w korycie Loary, Château de Montreuil-Bellay, Château de Saumur, Château de Brissac, Château Le Lude, Château de Baugé, Château de Serrant, Château d'Angers i Château du Plessis-Bourré.
Herb zaproponowany przez heraldyka Roberta Louisa można zobaczyć na pociągach TER serii Z 9600 w regionie7.
Region Kraju Loary zajmuje powierzchnię 32 082 km2. Swoją nazwę zawdzięcza rzece Loarze, która przepływa przez dwa z pięciu departamentów, zanim wpadnie do Oceanu Atlantyckiego. Ostatnie dopływy rzeki nawadniają region: Loir, Sarthe i Mayenne, które łączą się, tworząc Maine w Angers, Erdre na północy, Thouet i Sèvre Nantaise na południu. W sumie w regionie znajduje się 18 000 kilometrów dróg wodnych.
Rzeźbę terenu tworzą wzgórza Wandei na południu, na północ od Sarthe i Mayenne przez Coëvrons, Alpy Mancelles, las Perseigne i wzgórza Perche. Najwyższym punktem jest Mont des Avaloirs (416 m n.p.m.). Sillon de Bretagne, który jest kontynuacją wrzosowisk Lanvaux w Morbihan, kończy się na cyplu Butte Sainte-Anne w Nantes. Większość regionu znajduje się na Masywie Armorykańskim. Tylko wschodnia część znajduje się w basenie sedymentacyjnym: wschodnia połowa departamentu Maine-et-Loire i departament Sarthe na wschód od wzgórz Coëvrons, tj. trzy czwarte tego departamentu. Ta część regionu jest topograficznie bardzo zbliżona do regionu centralnego.
Region graniczy z Oceanem Atlantyckim na długości 368 kilometrów i posiada dwie ważne wyspy: wyspę Noirmoutier i wyspę Yeu. Wybrzeża są na przemian skaliste i piaszczyste, Côte Sauvage na północ od ujścia Loary, Côte de Jade między Loarą a wyspą Noirmoutier, Côte de Lumière w Wandei.
Na przestrzeni wieków wzdłuż wybrzeża znajduje się kilka bagien odzyskanych z morza: Brière w pobliżu Saint-Nazaire, bretońskie bagna na północy Wandei i Marais Poitevin na południu.
Region jest 7. co do wielkości we Francji metropolitalnej pod względem powierzchni.
W 1790 r. różne administracyjne i religijne jednostki podziału terytorialnego Królestwa Francji zostały zastąpione przez departamenty.
Większość Andegawenii tworzy departament Maine-et-LoirePrzypis.
W Bretanii powstało pięć departamentów: Côtes-du-Nord, Finistère, Ille-et-Vilaine, Loire-Inferior i Morbihan.
Maine utworzyło departamenty Mayenne i Sarthe.
Poitou utworzył trzy departamenty. Jego zachodnia część, Bas-Poitou, tworzyła departament Wandea i część Deux-Sèvres.
9 marca 1957 roku departament Loire-Inferior został przemianowany na departament Loire-Atlantique.
Kraj Loary, region o tradycji katolickiej i wiejskiej, był tradycyjnie rządzony przez prawicę. Jednak po raz pierwszy straciła kontrolę w wyborach regionalnych we Francji w 2004 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentować każdy może, nigdy tego nie wymaże!