Departament alpejski w ramach najbardziej letniskowej części Francji, któż z nas nie słyszał o urokach Lazurowego Wybrzeża i sielsko anielskiej Prowansji?
Jednak opisywany poniżej jest odmienny, bo górski i miejscami bardzo surowy, z krętymi drogami, malowniczymi przełęczami, siecią ośrodków narciarskich. To „dzika Prowansja”
Szczegóły poniże.
Mnie najbardziej zafrapowała droga departamentalna nr 64.
Któż nie zna słodkich obrazków z morzem lawendy, tak, tak to tutaj, a zwłaszcza w Valensole jest jej najwięcej.
Grandes Alpes, które obejmują doliny Ubaye, Blanche i Haut Verdon (w górę rzeki Colmars-les-Alpes), gdzie gospodarka została odbudowana wokół turystyki górskiej (ośrodki narciarskie). W Haute-Ubaye szczyty przekraczają 3000 m n.p.m., a wszystkie przełęcze są bliskie lub przekraczają 2000 m n.p.m. W tej części departamentu znajduje się jedna z najwyżej położonych dróg w Europie: droga departamentalna D64 osiąga wysokość 2.802 m n.p.m. nad Col de la Bonette (2.715 m) i łączy region Barcelonnette z Tinée i Vésubie.
Jeszcze na przełomie wieków XIX i XX rejon był postrzegany jako wielce nie atrakcyjny. Oczywistym obecnie za sprawą rozwoju infrastruktury turystycznej wszystko się zmieniło.
Oto niepochlebny fragment artykułu "Basses-Alpes" w Atlasie Larousse wydanego na początku ubiegłego wieku: "Usiane białawymi skałami wystającymi, jak kości, z cienkiej roślinnej gleby, gdzie marnieją krzewy, kilka górskich kwiatów i skarłowaciałe drzewa..., góry te tworzą prawie wszędzie przerażającą pustynię, która wkrótce nie będzie miała już mieszkańców: to Sahara bez słońca Afryki, ze śniegami Syberii". (P. Joanna). Na tej wyniesionej glebie, która została sfrustrowana przez wylesianie i wynikające z tego powodzie jej żyznej gleby, rolnictwo jest najbardziej nieszczęśliwe. Zbiera się tylko trochę pszenicy, wino w małych ilościach, ale dobre, a trufle w dość dużych ilościach. W części południowej, która korzysta z klimatu Prowansji, pojawiają się drzewa oliwne, morwy i pomarańczy; Obfitują w rośliny aromatyczne, a uli pszczele są 250 000. Manosque zawdzięcza swoje położenie w tym uprzywilejowanym regionie temu, że jest zdecydowanie drugim co do wielkości miastem w departamencie (liczącym 5500 mieszkańców). W pobliżu Manosque znajdują się kopalnie węgla brunatnego i gipsu. Ale, pomimo dość aktywnego handlu olejami, winem i surowym jedwabiem, departament ten jest również jednym z najmniej zaludnionych. (Atlas Larousse Illustré, Imprimerie Larousse, Paryż, około 1900).
Szczegółowy opis w ramach francuskiej Wiki, dla zainteresowanych warto zagłębić się w szczegóły, bo znajdziemy tam wiele ciekawostek. Kilka interesujących mnie fragmentów skopiowałem poniżej linku.
Departament "Basses-Alpes" jest jednym z 83 departamentów utworzonych podczas Rewolucji Francuskiej, 4 marca 1790 roku, na mocy ustawy z 22 grudnia 1789 roku. Obejmuje górzysty północno-wschodni region Prowansji i został wyrwany z kantonu Sault, gdy Vaucluse został utworzony w 1793 roku, a następnie z kantonu Barcillonnette przyłączonego do Alp Wysokich w 1810 roku.
Departament ma długą lewicową tradycję wyborczą. Możemy wspomnieć o silnych tradycjach republikańskich, takich jak liczba stowarzyszeń ludowych podczas Rewolucji Francuskiej czy opór wobec zamachu stanu Napoleona III w 1851 roku. Tradycja lewicowa przejawiała się również w świecie wiejskim, ponieważ wszystkie kantony poświęcone rolnictwu bardzo wcześnie wykazywały skłonność do głosowania na kandydatów republikańskich. Powstanie dużych zakładów chemicznych w Saint-Auban również miało korzystny wpływ na głosowanie na lewicę (patrz niżej) i było wylęgarnią politycznej organizacji lewicy i ruchu związkowego w departamencie.[potrzebne źródło] Elektrownia Sainte-Tulle dostarczyła również wielu aktywistów do organizacji lewicowych.
Wyjątki w departamencie: alpejskie sektory Barcelonnette i górna dolina Verdon, terytoria emigracji, ale także garnizon Chasseurs Alpins dla tych pierwszych. Te sektory, które są głęboko katolickie, od dawna wybierają konserwatywnych urzędników, z których jednym z najbardziej znanych jest były minister Trzeciej Republiki, Paul Reynaud. Definicja wyborów politycznych populacji departamentu jest często tłumaczona w następujący sposób: im wyższa wysokość, tym bardziej głos powszechny przechyla się na prawo...
Główny ośrodek ruchu oporu podczas II wojny światowej, w czasie wyzwolenia departament głęboko zaznaczył swoje lewicowe korzenie, które od tamtej pory nie były tak naprawdę kwestionowane. Jednak w 2007 r. nastąpiła zmiana, być może tymczasowa, kiedy po raz pierwszy w historii lokalnej polityki prawicowy deputowany wybrany w poprzednich wyborach (w 2002 r.) został ponownie wybrany do Zgromadzenia Narodowego.
Sektor turystyczny jest największym pracodawcą departamentu z 16% miejsc pracy (9 000) i obrotami w wysokości 750 milionów euro. W 2012 r. departament przyjął prawie 2,4 mln turystów, co daje łącznie 13,669 mln noclegów (spadek o 3,1% od 2011 r.) i 1,5 mln dni spędzonych na nartach24.
Po wyludnieniu spowodowanym exodusem ze wsi, departament wprowadził innowacje, wymyślając agroturystykę w latach 50., nawet jeśli nie jest już liderem we Francji w tej dziedzinie. Około 120 gospodarstw oferuje działalność turystyczną (zakwaterowanie, restauracje lub rekreacja)25 z czego 70 jest oznakowanych.
Magnesem są też muzea: w 2012 roku przyciągnęły 470 000 zwiedzających.
Wiele dróg w Alpach Górnej Prowansji jest wąskich i krętych ze względu na ukształtowanie terenu. Te naturalne ograniczenia sprawiają, że dostęp do niektórych części departamentu, zwłaszcza zimą, jest dość utrudniony, a głównie do gmin powiatów Barcelonnette i Castellane. W rezultacie są dość odizolowani od reszty departamentu i regionu.
Droga krajowa nr 85 między Digne-les-Bains a Castellane przecina kilka szlaków, w tym niezwykle wąską drogę Taulanné.
Jak to we Francji, Cuisine, to wielce istotny element kultury, w tym przypadku Kuchnia Alp Południowych w linku poniżej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentować każdy może, nigdy tego nie wymaże!