Chyba najbardziej snobistyczny departament Morza Śródziemnego, któż nie słyszał o Nicei o Cannes, kto nie wąchał perfum skomponowanych dzięki mistrzom z Grasse. Ponadto departament graniczący z najsłynniejszym księstwem świata - Monako. Blichtr w najczystszej postaci!
Alpy Nadmorskie (fr. Alpes-Maritimes – francuski departament, położony w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże. Utworzony został podczas rewolucji francuskiej 4 marca 1790, a w obecnej formie istnieje od 14 lipca 1860. Departament oznaczony jest liczbą 06.
Według danych na rok 2015 liczba zamieszkującej departament ludności wynosi 1 082 440 os. (252 os./km²); powierzchnia departamentu to 4299 km². Ośrodkiem administracyjnym (prefekturą) departamentu jest Nicea.
Departament dzieli się na dwa okręgi: Grasse i Nicea. Przed reformą administracyjną z 2015 w skład departamentu wchodziły 52 kantony (19 w okręgu Grasse i 33 w okręgu Nicea), od tego roku liczba kantonów zmniejszyła się do 27. Liczba gmin wynosi 163 (lista).
Więcej szczegółów z francuskiej Wiki.
Les Alpes-Maritimes (wymawiane /a lp(ə) m a.ʁi.tim/) to departament położony w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże we Francji. Jego mieszkańcy nazywani są "Maralpins", ale nazwa ta jest bardzo rzadko używana, a częściej używa się "Azuréens", bardziej odpowiedniej do określenia ludności zamieszkującej pas wybrzeża Lazurowego Wybrzeża od Menton do Théoule-sur-Mer na Lazurowym Wybrzeżu, a także obejmującą ośrodki narciarskie.
INSEE i La Poste przypisują mu kod 06. Jego prefekturą jest Nicea.
Pierwszy departament Alpes-Maritimes istniał od 1793 do 1814 roku, podczas Rewolucji Francuskiej i Pierwszego Cesarstwa. W jego skład wchodziły wówczas głównie hrabstwo Nicei, oderwane od królestwa Sardynii i zjednoczone z Francją, a także zaanektowane księstwo Monako (wówczas Monako, Roquebrune i Menton) oraz okręg San Remo, przyłączony do Republiki Liguryjskiej. W 1814 roku hrabstwo Nicei powróciło do Królestwa Sardynii, a Monako odzyskało niepodległość, ale jako protektorat Sardynii.
Kiedy hrabstwo Nicei zostało przyłączone do Francji (kwiecień 1860 r. - z wyjątkiem Tende i La Brigue, które stały się francuskie dopiero w 1947 r. oraz Pigna i markiza Dolceacqua, które pozostały włoskie), utworzono drugi departament Alpes-Maritimes przez dodanie okręgu Grasse, wydzielonego z departamentu Var do wspomnianego hrabstwa Nicei. Wkrótce potem miasta Menton i Roquebrune, które odłączyły się od Księstwa Monako i oddały się pod opiekę Sardynii, zostały przyłączone do tronu Sardynii, a ich prawa zostały odkupione przez cesarza Francuzów od księcia Monako w 1861 roku. Departament miał wówczas trzy okręgi: Niceę, Grasse i nową dzielnicę Puget-Théniers (od 1860 do 1926).
W 2021 roku departament liczył 1 103 941 mieszkańców.
Departament Alpy Nadmorskie graniczy z departamentami Var na południowym zachodzie i Alpy Górnej Prowansji na północnym zachodzie, a także Włochami na wschodzie i Morzem Śródziemnym na południu. Jego topografia jest bardzo kontrastowa. Jak sama nazwa wskazuje, większość departamentu jest częścią zespołu topograficznego Alp - a w szczególności Alp Nadmorskich - ale ma również tę szczególną cechę, że jest departamentem przybrzeżnym z wybrzeżem Morza Śródziemnego.
Nadmorska część wybrzeża Lazurowego Wybrzeża jest silnie zurbanizowana i gęsto zaludniona. Skupia wszystkie miasta Lazurowego Wybrzeża w niemal nieprzerwanej aglomeracji od Menton do Théoule-sur-Mer, podczas gdy górzysta część, bardziej rozległa, ale słabo zaludniona, jest całkowicie wiejska, z wyjątkiem trzech dużych kurortów: Valberg (1936), Auron (1937) i Isola 2000 (1971).
Najwyższym szczytem departamentu - położonym na granicy francusko-włoskiej - jest szczyt Gélas (3 143 m n.p.m.), który dominuje dalej na wschód nad Vallée des Merveilles. W rzeczywistości góra Argentera jest z pewnością wyższa na wysokości 3 297 m n.p.m., ale znajduje się na terytorium Włoch. Na południu Mont Mounier (2817 m n.p.m.) dominuje nad rozległą kopułą Barrot, utworzoną przez masę czerwonych pelitów o grubości ponad 900 m, głęboko wciętych w wąwozy Daluis i Cians. Z wyjątkiem zimy, cztery duże przełęcze pozwalają przekroczyć masyw Mercantour-Argentera na północy, którego imponująca bariera o długości 62 km podnosi śnieżną ścianę widoczną zimą z wybrzeża. Od zachodu znajduje się najpierw, na drodze w Alpy, Col de la Cayolle (2 324 m n.p.m.) u źródeł rzeki Var w gminie Entraunes. Następnie Col de la Bonette, jedna z najwyższych przełęczy drogowych w Europie o wysokości 2 715 m n.p.m., łącząca dolinę Tinée z doliną Ubaye. Dalej na wschód Col de la Lombarde (2347 m n.p.m.), powyżej Isola 2000, prowadzi do sanktuarium Santa Anne di Vinadio we Włoszech. I wreszcie, na jego wschodnim krańcu, Col de Tende (1 871 m), który zapewnia połączenie z Cuneo we Włoszech.
Klimat Alp Nadmorskich jest głównie górzysty aż do klimatu śródziemnomorskiego, w miarę zbliżania się do wybrzeża. Charakteryzuje się silnymi ulewami w sezonie jesiennym i gwałtownymi burzami w sezonie letnim; Wynika to z spotykania się ciepłych mas powietrza wzdłuż linii brzegowej i chłodniejszych mas pochodzących z gór. W nocy z 3 na 4 października 2015 r., po obfitych opadach deszczu, śmiertelne powodzie spowodowały śmierć dwudziestu osób w departamencie.
Na wybrzeżu panuje klimat śródziemnomorski (obfite opady deszczu zwłaszcza jesienią i wiosną, susza latem, a także łagodna i sucha zima). W głębi lądu, a zwłaszcza na północy, klimat górski (dość ostra zima, letnie burze).
Jedną z atrakcji departamentu jest wysoki poziom nasłonecznienia: 300 dni w roku.
Należy również zauważyć, że departament jest najbardziej burzowy we Francji ze średnią od 70 do 110 dni burz w roku.
Historia
Rzymianie utworzyli okręg wojskowy o nazwie Alpes Maritimæ w 14 r. p.n.e., który uzyskał status prowincji (Alpes-Maritimes) w połowie I wieku n.e. Jego stolicą jest Cemenelum (obecnie Cimiez, dzielnica na północy Nicei). W 297 r. prowincja ta obejmowała Digne i Briançon. Jego stolica została następnie przeniesiona do Embrun.
Pierwszy departament Alpes-Maritimes istniał od 1793 do 1814 roku. Jego stolicą jest Nicea, ale jego granice różnią się od granic obecnego departamentu, w tym Monako (Port-Hercule) i Sanremo (Saint-Rème), ale nie okręg Grasse (wówczas w departamencie Var): departament kończy się więc na zachodzie mniej więcej nad rzeką Var.
Podział w 1812 r.2:
Okręg Nicei: Kantony: Aspremont, La Brigue (Briga), Menton, Monako, Nicea (dwa kantony), Roquebillière (Roccabilliere), Saint-Salvador, Saorge (Saorgio), L'Escarène (Scarena), Sospel (Sospello), Utelle, Villefranche-sur-Mer
Okręg San-Remo: Kantony: Bordighera, Dolcecacqua, Pigna, San Remo, Taggia, Triora, Ventimiglia.
Okręg Puget-Théniers: Kantony: Beuil, Gilette, Guillaumes, Puget-Théniers, Roquesteron, Saint-Étienne-de-Tinée, Villars-sur-Var.
W 1860 roku Cavour, jeden ze zwolenników jedności Włoch wokół Królestwa Sardynii, wynegocjował poparcie Napoleona III. W zamian za Sabaudię i hrabstwo Nicei Cesarstwo Francuskie miało pomóc Sardynii w podboju części północnych Włoch zajmowanej przez Austrię. Jednak Napoleon III wycofał się podczas wojny, pozwalając Sardynii jedynie na uzyskanie Lombardii. Pomimo tego, że umowa nie została wypełniona, cesja terytoriów sardyńskich musiała nastąpić. Aneksja jest poparta plebiscytem, który stoi pod znakiem zapytania, ponieważ jego wynik nie zmieniłby wyniku głosowania. W dniach 15 i 16 kwietnia 1860 r. 25 743 zarejestrowanych wyborców płci męskiej z 89 gmin hrabstwa Nicea głosowało za przyłączeniem do Francji. Stanowi to 83,8% zarejestrowanych wyborców (30 712 zarejestrowanych wyborców) i 99,2% wyborców (25 933 osoby)3. Nowy departament Alpes-Maritimes będzie się składał z dawnego hrabstwa Nicei, podzielonego na okręg Nicei i okręg Puget-Théniers (te dwa okręgi istniały już w dawnym departamencie (1793-1814)) oraz części departamentu Var, okręg Grasse, przesuwając zachodnią granicę rzeki Var do Siagne i Théoule, u podnóża masywu Esterel. Jednak hrabstwo Nicei zostało amputowane z Tende i La Brigue, które zostały włączone do Francji na mocy traktatu paryskiego w 1947 roku.
W 1926 roku okręg Puget-Théniers został zniesiony z powodów ekonomicznych i przyłączony do okręgu Nicei.
We wrześniu 1947 r., zgodnie z traktatem paryskim podpisanym w lutym tego samego roku, do departamentu przyłączono gminy Tende i La Brigue (a także część gmin górnych dolin Vésubie i Tinée, w tym część gminy Isola), które od 1860 r. pozostały włoskie. Aneksja ta została potwierdzona 12 października w referendum.
Pozwolę sobie wyróżnić linkiem tylko jedno miasto Departamentu, żałuję bardzo, że nie odwiedziłem, choć miałem okazję. Ów starożytny gród to Antibes.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentować każdy może, nigdy tego nie wymaże!